Met zowel de stok als de wortel houden veel bedrijven vast aan een prestatiemanagementproces dat geworteld is in individualisme en in de starheid van de financiële boekhouding. Wat als we talent zouden waarderen die in dienst staat van het gemeenschappelijke project?
Ieder zijn doel
Termen als team, diversiteit en inclusie zijn een rage in bedrijven. In onze snelle, systemische en ultraverbonden samenleving zingt iedereen de lof van deze voordelen om de complexiteit van onze tijd aan te kunnen.
Maar individualisme heeft een dikke huid. In het streven naar prestaties om groei te genereren, houden onze bedrijven vast aan een prestatiemanagementproces dat gebaseerd is op individuele prestaties. Met het ritme van de budgetten worden doelstellingen van de top van de organisatie afgekondigd, zodat de prestaties van elk individu kunnen worden beoordeeld, beloond of bestraft.
Een ingenieus systeem waarbij de som van individuele prestaties mechanisch moet resulteren in collectieve prestaties, meestal uitgedrukt in financiële termen.
Met doelstellingen en bonussen versterken we ego’s, creëren we silo’s en verstoren we het collectief.
Door het hanteren van de stok en de wortel, door hiërarchie te bepleiten, blijven we starre individuele doelstellingen bevorderen. Wat maakt het uit als alle medewerkers voor 90% presteren terwijl de organisatie haar ambitie niet haalt? Waarom blijven prestatiebeheerprocessen geworteld in individualisme en starre boekhoudkundige oefeningen, buiten de operationele realiteit van ondernemingen?
Bijdragen aan de gemeenschappelijke uitdaging
Is het niet tijd om het algemeen belang te bevorderen boven het individuele belang?
Agile methoden werken anders en zijn inspirerend: collectief, adaptief en relationeel vervangen individualisme, planning en middelen. Met collectief vastgestelde ambities, deadlines aangepast aan de grootte van het team, teams die zorgvuldig collectieve en individuele energie cultiveren. In een collectief dat gedreven wordt door een gemeenschappelijk project, lijkt het vertalen van ambitie in collectieve doelstellingen en het collectief evalueren van de prestaties van het team – van en door het team – een kwestie van gezond verstand. Iedereen levert de bijdrage die zinvol is om dit collectieve doel te bereiken. Met een frequentie die is aangepast aan de doelstelling en niet aan het boekjaar. Individuele feedback wordt dan uitgedrukt in termen van persoonlijke bijdrage aan de collectieve uitdaging.
Collectieve prestaties zijn niet de som van individuele bijdragen, maar een multiplicator.
Door uit te gaan van het collectief, door de mechaniek om te keren, bevorderen we het gemeenschappelijk belang en benadrukken we de talenten van een ieder om dat te bereiken. Wij bevorderen een cultuur van leren en verbeteren in plaats van veroordelen en straffen. Het collectief, de nieuwe leider, zal spontaan de luilakken die er niet bij horen, uitzetten.
Natuurlijk vereist dit alles loslaten, vertrouwen en gemeenschappelijk belang. Het vereist zorg voor het collectief, het ontwikkelen van een geest van solidariteit en wederzijdse steun. Wanneer zullen we begrijpen dat de echte kracht van de homo sapiens, die waardoor we ons als mensheid hebben kunnen ontwikkelen, zijn geweldige collectieve energie is?
